Hij loopt tussen ons in, zijn kleine handjes in de onze. Het grind kraakt onder onze schoenen als we over het erf naar de boerderij lopen. Ik kijk om me heen. Is dit de plek waar ons kleine ventje misschien wel hulpboer gaat worden?

Een boom van een jongen komt op ons af die Alex heet. Hij loopt moeizaam en we verstaan hem slecht. Maar zijn gezicht straalt en hij ontvangt ons hartelijk als onze gastheer.
Bam! Wij krijgen een hele stevige schouderklop en een bijzonder ferme hand. Wat onwennig beantwoorden wij zijn gastvrije onthaal en ik moet even slikken als we binnen no time worden we omringd door enthousiaste, open en nieuwsgierige kinderen.

Even later vertelt de begeleidster dat Alex zich de directeur van de zorgboerderij voelt. Hij kijkt dan ook apetrots.

Verstaan of begrijpen?

Onze kleine man heeft nergens last van en knoopt direct het gesprek aan met De Directeur. Ik weet niet of ze elkaar verstaan, maar elkaar begrijpen doen ze direct! Zijn piepkleine handje pakt de hand van de knoestige jongen vast en samen lopen ze over het erf alsof ze al jaren bevriend zijn. Ik moet zachtjes lachen als De Directeur een beetje door zijn knieën zakt om samen met ons kleine mannetje te kunnen lopen. Wat een geschenk om elkaar te begrijpen op een heel ander niveau dan alleen door spraak.

Hoezo intelligent?

Mijn gedachten buitelen in snel tempo over elkaar heen. Wie is hier eigenlijk meer ‘beperkt’? Wat is eigenlijk een beperking? En zijn wij gemiddeld ontwikkelde mensen wel zo intelligent als we denken, of worden wij juist enorm beperkt door ons analytische brein, de aannames en onze vaste denkpatronen?

Open communicatie binnen teams voor oprechte verbinding

Het ontroert en zet me aan het denken. Wat hebben wij in teams en organisaties nog veel te doen om daar te komen. Om oprecht de verbinding met elkaar aan te gaan, zonder enig voorbehoud en zonder angst.

Hoe zou het zijn als wij met elkaar, in teams, in organisaties, open durven te spreken. Als we durven te verbinden en benoemen wat ons echt bezighoudt, waar we bang voor zijn of wat we ongemakkelijk vinden. Hoe mooi en krachtig zou dat zijn!

Fasen in teamontwikkeling

Sheryl Sandberg, COO van Facebook zegt: “We doen alsof er twee verschillende versies van ons zijn: een persoonlijke ‘echte’ versie die zich buiten werktijden manifesteert, en een professionele versie op kantoor die geen emoties kent. Maar om goed samen te kunnen werken, moeten we oprecht met elkaar omgaan en emoties durven tonen”.

Herkenbaar maar soms is dat lastig om dat voor elkaar te krijgen. Elk startend team krijgt te maken met het gevoel als los zand aan elkaar te hangen. Teamleden worstelen met vragen. Voel ik me wel veilig genoeg in deze groep? Wat laat ik wel en wat niet van mezelf zien?
In deze fase is het belangrijk als leidinggevende om daar heel bewust mee aan de slag te gaan. Samen door te ontwikkelen naar een fase waarin een team zich veilig genoeg voelt om zich naar elkaar uit te spreken en zo oprecht verbinding te maken.

Als de twee vrienden even later afscheid nemen, is er een last van mijn schouders gevallen. Samen met onze slimme jongen gaan we weer naar huis. De Directeur zwaait ons uit en in stilte ben ik blij voor wat ik vandaag heb geleerd.

Een zetje is soms al genoeg

Zit jouw team in een fase waarin veiligheid en verbinding ontbreken? Het kan bijzonder helpend zijn om met een ervaren teamcoach te werken die weet wat een groep in welke fase nodig heeft. Als je hulp nodig hebt om in teams meer openheid en verbinding te krijgen neem dan gerust contact met mij op. Soms is een zetje al genoeg!

Meer informatie over de Training Team Talent

Photocredit: pexels